Muzykoterapia to samodzielna metoda terapeutyczna, bazująca na leczniczym wpływie dźwięku i muzyki na psychikę oraz organizm człowieka.
Leczenie muzyką jest coraz popularniejszą formą terapii, ponieważ:
• oddziałuje na układ wegetatywny, krążenia oraz na układ oddechowy,
• wywiera pozytywny wpływ na psychikę – stosowana jest w leczeniu nerwic (zapobiega atakom paniki), zmniejsza depresję, lęk, poprawia samoocenę, motywuje i pobudza do działania,
• pomaga osobom cierpiącym na bezsenność,
• rozwija twórcze myślenie i wyobraźnię,
• pomaga w komunikacji oraz nawiązywaniu pozytywnych relacji,
• uczy efektywnego relaksu,
• według wielu badaczy muzyka (nie tylko Mozarta) może poprawiać sprawność naszej pamięci.
Na czym polega muzykoterapia?
Ćwiczenia z muzykoterapii polegają na wyzwalaniu emocji i aktywizowaniu uczuć. Pacjent odbiera bodźce słuchowe, które wyzwalają w nim wrażenia emocjonalne i intelektualne. Osoby biorące udział w zajęciach śpiewają, tańczą czy nawet komponują.
Muzykoterapia może być prowadzona receptywnie lub aktywnie, indywidualnie lub zbiorowo. Dobór metody oraz formy zależy od objawów i przebiegu choroby. Indywidualne leczenie muzyką ma na celu rozwijanie zdolności twórczych pacjentów. To pozwala im skutecznie przezwyciężać lęk. Chory poznaje własne możliwości i podnosi samoocenę. Muzykoterapia grupowa przypomina grupową psychoterapię. Uczestnicy stawiają sobie cele, ustalają normy, wspierają się nawzajem, pomagają sobie, dlatego pomiędzy uczestnikami dochodzi do interakcji.
Każda muzyka może znaleźć w muzykoterapii zastosowanie i przynieść terapeutyczne rezultaty. Aby to nastąpiło, niezbędne jest nadanie jej odpowiedniego kontekstu i użycie w określony sposób. Rolą muzykoterapeuty jest nie tylko dobór muzyki, ale przede wszystkim odpowiednie jej zagospodarowanie.
